Begonnen met Evenstar

Wat gaat de tijd toch vlug. De herfstvakantie is alweer bijna voorbij en de handwerkbeurs is alweer een week geleden. We hebben weer een heleboel mooie dingen gezien, en de verleiding om nieuwe patronen en materialen te kopen was bij zeker de helft van de stands zeer groot. Ik ben dan ook heel trots op mezelf dat ik slechts twee patronen (Alpine Garden en An Open Heart van The Drawn Thread Company) aangeschaft heb, terwijl er geen patronen op mijn boodschappenlijstje stonden. Daartegenover staat dat ik een aantal items van mijn lijstje niet heb gekocht, dus dat mocht van mezelf.

Mijn hoofddoel voor de beurs was de aanschaf van twee soorten kantgarens voor stola’s die ik wil gaan breien, en daar ben ik in geslaagd. Voor de Aeolian sjaal heb ik zachtgroene Kidsilk Haze van Rowan gekocht, en voor de Evenstar ben ik uitgekomen op Angel Lace in de kleur Wisteria van The Natural Dye Company. Bij thuiskomst bleek ik de 1 ply gekocht te hebben, welke nog fijner dan kantgaren is (ik moet het mezelf natuurlijk weer moeilijker maken dan nodig). Helaas heb ik op de beurs geen kraaltjes aan kunnen schaffen, dus moet ik nog even wachten met de Aeolian. Maar ik kon al wel aan de slag met de Evenstar. Hier is het resultaat na het eerste patroon.

Started with EvenstarTime is flying again. The autumn break is nearly finished, and the needlework fair is already a week ago. We have seen a lot of very pretty things, and the temptation to buy new patterns and materials was present at at least half of the stands. Therefore I’m very proud that I only bought two patterns (Alpine Garden and An Open Heart from The Drawn Thread Company), even though there were no patterns on my shopping list. However, there were a few things on my list that I didn’t buy, so that’s okay.

My main goal for going to the fair was to buy lace weight threads for two scarves I want to knit, and I succeeded. For the Aeolian stole I bought pale green Kidsilk Haze from Rowan, and for the Evenstar I ended up buying Angel lace in the color wisteria from The Natural Dye Company. Back at home I discovered I bought the 1 ply version of Angel lace, which actually is a cobweb weight (of course I have to make it even more difficult than necessary). Unfortunately I haven’t been able to buy beads at the fair, so I can’t start the Aeolian yet. But I could start the Evenstar. Here’s the results after the first pattern.

Castles in the Air

Ik ben met een inhaalslag bezig. Deel 11 is af, maar deel 15 is ook al beschikbaar. Ik wil proberen om voor deel 16 uitkomt weer bij te zijn (gaat niet lukken). Dat ik achter loop, komt eigenlijk wel goed uit, want bij deel 9 heb ik de cutwork rand een hokje teveel naar buiten gemaakt, en ik weet niet meer of ik de urn gelijk met de cutwork rand gehouden heb, of weer op de juiste plaats gezet heb. Het voordeel van achterlopen is, dat je niet aan de opgegeven volgorde vastzit. Tevens weet ik dat de fout overduidelijk wordt als ik in het hekwerk 1 hokje verkeerd zit. Dus ik werk nu eerst de hele onderkant (deel 13,14 en 15) en daarna pas deel 12 (welke weer aansluit op de urn onder de foutieve cutwork rand). ’T Is een beetje vals spelen, maar daar zie je straks niets meer van.

Castles in the Air
I’m trying to catch up. Part 11 is finished, but part 15 is already available. I want to try to finish all parts before part 16 is released (isn't going to happen). Me running behind is actually a good thing for a change, because with part 9 I have made the cutwork band one stitch too many to the right, and I’m not sure anymore whether I kept the urn equal to the cutwork band, or back at it’s rightful place. The advantage of running behind is, that you don’t have to stick to the original order. At the same time I now know that the error will become abundantly clear when I’m on stitch off in the fence. So now I’m working the complete bottom edge (part 13,14 and 15) and after that I’ll make part 12 (which is going to connect to the urn underneath the erroneous cutwork band). It’s cheating a little, but no-one will see it when it’s finished

Mijn jongens zijn tevreden

Hun kamers zijn klaar! Hier en daar ligt nog wat materiaal dat er niet hoort, en m’n oudste is nog in afwachting van zijn nieuwe vitrage (en tot zijn mama weer uit zijn kamer ophoepelt), maar voor de rest zijn de kamers klaar. Als we weer eens naar het
dorp gaan, dan mogen ze nog een mooie poster uitzoeken voor op de muur, en verder is het aan hun om de kamer mooi en netjes te houden. Maar, even afkloppen, dat hebben ze volgens mij zelf ook al door: ze hebben al meerdere keren op hun kamer gespeeld, en er is nog steeds geen bom ontploft!


My boys are satisfied
There rooms are finished. There’s still some materials lingering here and there, and my eldest is still awaiting his new curtains (and for his mummy to clear off), but apart from that their rooms are finished. When we have some time, I’ll take them into town, where they can pick up a poster for on the wall, and after that, it’s up
to them to keep their rooms looking good and tidy. But, fingers crossed, I think they’ve figured that out already: they have already played in their rooms a number of times, and it’s still not looking like a bombsite!