maandag 24 januari 2011

Breien gaat gewoon door

Het lijkt misschien of ik mijn breiwerkjes aan de kant gegooit heb, nu ik de smaak van het borduren weer te pakken heb. Maar niets is minder waar. Ik vind de sjaals waar ik mee bezig ben (zowel op de pennen als in m’n hoofd), veel te mooi om niet af te maken. Dus elke keer als ik even 10 minuutjes heb, of als ik samen met de kinderen televisie kijk, pak ik snel de pennen weer op en brei ik weer een stukje aan mijn Aeolian stola. Hij is bijna af, alleen nog de rand, maar elke toer duurt steeds langer. De wol, Kidsilk Haze van Rowan, is heerlijk zacht, maar een nachtmerrie als je een stukje uit moet halen.

Ik heb echter een tijdje geen mogelijkheid gehad om ze een beetje op te kunnen spannen voor een fatsoenlijke foto. De vorige foto’s van mijn breiwerkjes maakte ik op mijn oude bank, die ging toch weg, dus daar kon ik mijn spelden wel in zetten, maar dat ga ik natuurlijk niet in mijn nieuwe bank doen. Maar nu heb ik foam puzzels gekocht, waar ik mijn werk, af of niet, op kan spelden. Dus hier eindelijk een foto van mijn Aeolian stola.
Knitting continues as normal
It might seem like I’ve disgarded my knitting, now I’m so engrossed with my stitching again. But nothing’s further from the truth. I love the scarfs I’m working on (both in my head as well as on my needles), way too much to not finish them. So, every time I have 10 minutes spare, or when I’m watching television with the boys, I quickly pick up my needles and add a little knitting to my Aeolian scarf. It is nearly completed, just the edge to do, but each row takes a little bit longer to do. The wool, Kidsilk Haze van Rowan, is deliciously soft, but a nightmare when you have to unravel a bit.

However, for a while I haven’t had the means to stretch my work for a decent picture. The last pictures of my knitting I made on my old sofa. That was going to go anyway, so I could stick pins in it to my hearts content, but I’m definitely not going to do that in my new sofa. But now I’ve bought myself some foam jigsaws, on which I can pin my work (finished or not). So, here’s finally a picture of my Aeolian scarf.

dinsdag 18 januari 2011

Sneeuwvalk


Niets nieuws mogen beginnen, terwijl je hoofd zo vol ideetjes zit werkt vooralsnog uitstekend. Deze sneeuwvalk heeft al heel lang geen steekjes meer gehad, maar nu is het sneeuwlandschap op de achtergrond dan toch af. De volgende keer ga ik aan de keien waar hij op zit beginnen. Ik moest tijdens het werken hieraan trouwens nog aan een goed boek denken dat ik onlangs gelezen had: De Sneeuwvalk van Stuart Harrison. Het gaat over een ex-gevangene die een sneeuwvalk red, en met die valk in contact komt met een getraumatiseerde jongen. Het klinkt allemaal heel erg dramatisch, maar is het absoluut niet. Het boek is heel mooi geschreven, met veel respect voor de mensen, natuur en vooral de valk.


Gyr Falcon
Not being allowed to start anything new, while your head is full of ideas is working perfectly for now. This Gyr falcon hasn’t seen any work done to it for a while, but now the snowy landscape in the background is finished. The next time I’ll start on the rocks he’s sitting on. While working on it, it made me think about a good book I have read recently: The Gyr Falcon by Stuart Harrison. It’s about an ex-convict who saves a gyr falcon, and comes into contact with a traumatized boy through that falcon. It sound rather dramatic, but it is definitely nothing like that. The book is very well written, with a lot of respect to the people, nature and especially the falcon.

maandag 17 januari 2011

Fietsen naar kantoor

Om af te vallen, en om benzine uit te sparen (die prijzen zijn echt niet leuk meer!) heb ik gedacht om wat vaker op de fiets naar mijn werk te gaan. Aangezien ik geen licht op mijn fiets heb, zal dat voorlopig alleen op mijn “korte” dagen kunnen zijn (ma,di,vrij), en alleen als het op de heen weg droog is omdat ik niet de hele dag als een verzopen kat aan mijn bureau wil zitten. En voor elke keer dat ik de fiets neem in de maanden januari, februari en maart mag ik 1 streng zijde kopen voor de “Historic countries Mystery sampler” uit The gift of Stitching Magazine. Deze wil ik nadat ik Jan Houtman’s Patchwork op de camping af heb daar gaan maken.

Teller staat nu op: 2

Cycling to the office.
To help me loose weight, and to save on patrol (those prices are way too high!) I have planned to cycle to work more often. Since I have no lights on my bike, I’ll be limited to my “short” days for now (mo, tue, fri) and only when it doesn’t rain on the way in because I don’t want to sit wet at my desk all day. And for each time I take the bike in the months January, February and March, I’m allowed to buy one skein of silk for the “Historic countries Mystery sampler” from The gift of Stitching Magazine. I’m planning to make that one in the caravan, once I’ve finished Jan Houtmans Patchwork.

Counter is currently on: 2

woensdag 12 januari 2011

Het is een ziekte, echt waar!


Hoe meer projecten je hebt, des te meer wil je weer nieuwe borduurtjes beginnen. Vandaag weer, kwam ik de site van Mary Corbett http://www.needlenthread.com/ tegen met daarop een aantal patronen die uitermate geschikt zijn om in verschillende technieken uit te voeren. En dat zet meteen die paar grijze cellen van me in turbo-mode (dan kan ik dit, en zus, en dan heb ik dat nodig, waar kan ik dat kopen?). Ik word er helemaal gek van, vooral omdat ik eerst het een en ander af wil maken (maakt niet uit welke borduurtjes). En daar word ik chagrijnig van.

Nou was ik al chagrijnig, want ik ben op dieet (nee, geen goede voornemen voor het nieuwe jaar). Daarom wordt het tijd om mezelf een beetje op te vrolijken, zonder te snoepen en zonder iets nieuws te beginnen. Is lastig, maar toch wel te doen: voor elke 5 kilo die ik kwijt ben, mag ik voor 50 Euro materialen kopen, en voor elk affe borduurproject, mag ik er 10 Euro bij op tellen. Als dat geen stimulans is, weet ik het ook niet meer.

Ik heb in ieder geval een goed begin gemaakt met mijn Twilight Bridge (foto vooraf, en na een week)

It is a disease, really, it is!The more projects I have on the go, the more new stitchery’s I want to start. Today again, I found the Mary Corbett’s site, with a number of patterns that are extremely suitable to work in different techniques. And that put’s those few little grey cells up there on overload (with these, I can do this, and that, and I’d need this, where can I buy those?). It drives me batty, especially because I first want to finish a few stitching projects (doesn’t matter which). And that makes me grumpy.

Unfortunately, I was already grumpy, because I’m on a diet (no, it’s not a new years resolution). Therefore it’s time to cheer myself up a little bit, without buying chocolate and without starting new things. Tricky, I know, but doable: for every 5 kilo (11 pounds) I loose, I allow myself to spend 50 Euros on materials, and for each finished stitchery, I can add 10 Euros. If that’s no incentive, I don’t know anymore.

I definitely made a good start with my Twilight Bridge (picture before and after a week)

dinsdag 4 januari 2011

De draad weer oppakken


Het nieuwe jaar is begonnen, mijn huis en hobbykamer zijn klaar, dus is het weer tijd om mijn naald en draad weer op te pakken. Ondanks mijn pogingen om toch regelmatig een steekje te zetten, loop ik hopeloos achter met mijn Castles in the Air SAL, mijn WIPs zijn geen van allen aangeraakt de afgelopen maanden en zijn dus allemaal UFO’s geworden, om over mijn echte UFO’s nog maar te zwijgen. De laatste paar dagen heb ik geprobeerd om mijn SAL weer op te pakken, maar het enthousiasme ontbreekt nog. Dan misschien toch maar verder met een UFO, maar welke?

To pick up where I left off.

The new year has started, my home and hobby room are finished, so it’s time to pick up my needle and threads again. Regardless of my attempts to regularly add stitches to my Castles in the Air SAL, I’m way behind, none of my WIPs have been touched the last few months and therefore all have turned into UFOs and I won’t even mention my real UFOs. The last few days I have tried to work on my SAL again, but I’m still lacking some enthusiasm. So maybe I should work on a UFO to get me started, but which?

zondag 2 januari 2011

Eindelijk Feest!

Gelukkig nieuwjaar allemaal!
Het is al weer een tijdje geleden dat ik een berichtje geplaatst heb. Maar dit heeft een goede reden: we zijn druk bezig geweest met de laatste kamers opknappen en inrichten. En nu is het huis dan eindelijk af! Het bad is reeds getest en door iedereen goedgekeurd. Het was een grote uitgave, en een nog grotere luxe, maar het is gewoon zalig om na een dag op een koud en tochtig kantoor ’s avonds in een heerlijk warm bad te ontspannen met een goed boek en een paar kaarsen en een glaasje op de rand. Mijn slaapkamer is prachtig geworden, met alle warme kleuren van de houten meubelen en mijn quilt op het bed. En als klap op de vuurpijl: mijn hobbykamer! Eindelijk alle ruimte om mijn boeken, patronen, stoffen, garens, WIPs en UFO’s netjes gesorteerd op te bergen. Hier ga ik HEEL VEEL tijd doorbrengen!

Maar weet je waar ik nog het gelukkigst mee ben? Mijn Pa en Ma! Die hebben toch maar 6 maanden lang hard gewerkt om het allemaal voor elkaar te krijgen. Zonder hun had het nog lang niet afgeweest, en al zeker niet zo mooi geworden als nu!




Finally, Partytime!
Happy New Year, everyone!
It has been a while since my last message. But this had a very good reason: we have been working hard
to finish the last rooms. And except for two skirting boards in the entrĂ©e, the house is finally finished! The bath has been tested and approved by three experts. It was a big dent in my budget, and an even bigger luxury, but it is SOOooooo nice to relax in a warm bath with a good book, a few candles and a drink on the edge after a day at our cold and drafty office. My bedroom is absolutely gorgeous, with all the warm colours from the wooden furniture, and my quilt on the bed. And last but definitely not least: my hobby room! Finally all the space I need for storing my books, patterns, fabrics, threads, WIPs and UFO’s. I’m going to be spending a LOT of time here!


But do you know what I’m happiest with? My Mum and Dad! After all, they have been working terribly hard the last 6 months to get it all done. Without them, it would be no way finished yet, and definitely not as nice as it is now!