Toplaag van Schellekoord af!

De toplaag van mijn Linnen Band Bell Pull is af! Even leek het nog fout te gaan met de "lacy edge" (laatste loodjes zijn ook hier zwaar). Ik had een paar draden doorgeknipt die nog niet doorgeknipt hadden moeten worden, maar toch is ook het puntje goed gelukt. Nu is het wachten tot mijn bestelling van Nordic Needle arriveerd, want daar zit de stof en garens voor de onderlaag bij.

Toplayer of Bellpull finished!
The toplayer of my Linnen Band Bell Pull is finished! For a moment it looked like it went wrong with the "lacy edge"(it's the last straw that breaks the camel's back). I had cut a few threads that shouldn't have been cut yet at that point, but even so, I managed to create a good tip. Now I have to wait for my order from Nordic Needle to arrive, because that also has the fabric and threads for the bottomlayer.

Linnen Band Bell Pull bijna klaar!

Gisteravond is het een beetje laat geworden. 'T was echt niet de bedoeling, en eigenlijk had ik helemaal niet zoveel zin om wat te doen. Ik wilde gewoon een uurtje televisie kijken, en dan vroeg naar bed. Maar ja, terwijl de jongens nog naar hun programma's keken, toch maar m'n "Linnen Band Bell Pull" van Emie Bishop erbij getrokken voor 1 of twee steekjes. Maar uiteraard is het niet bij een paar steekjes gebleven.

Over het algemeen gaan bij mij projecten door meerdere stadia:
1. De opstart fase, waarbij het patroon gekozen is, en de materialen bij elkaar gezocht worden.
2. De eerste steek fase, waarbij alle materialen compleet zijn, en heel enthousiast begonnen wordt
3. Na een tijdje komt de gewenningsfase, waarbij het project helemaal vertrouwd is, en de aandacht verslapt. Deze fase eindigt vaak in de
4. (tijdelijke) UFO fase, waarbij het project stil komt te liggen. Maar met een beetje geluk komen we bij de
5. Oppak fase, waarbij er gepuzzeld moet worden om te zien waar we zijn gebleven, de UFO- en Oppakfase kunnen meerdere keren voorkomen, maar tijdens elke oppak fase worden er toch weer wat steekjes toegevoegd. Dus uiteindelijk komen we (hopelijk) bij de
6. Finale fase aan, waarbij het einde in zicht is, en de opwinding van een klein afmaak feestje toeneemt. Het wordt dan steeds moeilijker om het werk aan de kant te leggen. Let op: deze fase kent een hoog risico van verwaarlozing van huishouden en gezinsleden. Deze fase gaat over in de
7. HAPPY DANCE!!!


Dit project is een beetje een vreemde eend in de bijt. Het patroon kwam ik in 2005 op een beurs tegen en ik was er op slag verliefd op. Maar ja, al die moeilijke steekjes! Dit was veel te moeilijk, ik had nog nooit wat anders gedaan dan kruissteekjes en 1 hardanger project, maar ooit wilde ik me er toch aan wagen. Dus op m’n gemak begonnen met de opstart fase. In dit geval sprak het patroon over garens van Needle Necessities. Het duurde even voordat ik erachter was dat dit merk niet meer bestaat, maar dat de kleuren overgenomen zijn door Threadworxs (klik hier voor een omsleuteltabel). Maar uiteindelijk had ik alle materialen compleet.



Inmiddels was ik ook begonnen met de Castles in the Air SAL, en daar leerde ik al dat de speciale steekjes er moeilijker uitzien dan ze zijn, zolang je maar goed oplet. Dus na de zomervakantie toch de stoute schoenen aangetrokken, en ben ik regel voor regel gewoon gaan proberen. En dat doe ik dus nog steeds! Doordat elke regel weer met andere steekjes bewerkt wordt, ben ik nog steeds niet in de gewenningsfase terechtgekomen, maar wel direct doorgestoomd naar de Finale fase.

Ik heb nu al 81 van de 88 regels af, dus het werd hoog tijd voor een paar foto’s. (Klik op de foto voor een grotere versie)

Linnen Band Bell Pull nearing completion!

I went to bed rather late last night. I really didn’t intent to, and I didn’t feel much like doing anything. I just wanted to watch television for an hour or so, and then turn in early. But while the boys were still up and watching their programs, I pulled out my “Linnen Band Bell Pull” by Emie Bishop, so I could do a few stitches. But naturally, it didn’t stay with a few stitches.

Normally my projects go through a few phases:
1. The Startup phase, where the pattern has been selected, and the materials are collected.
2. The First Stitch phase, where all materials are complete, and an enthusiastic start is made.
3. After a while, we reach the Accustomed phase, where all the ins and outs of the project are known, and the attention regresses. This phase often ends in the
4. (temporary) UFO phase, where the project is put aside in favor of another project. But with a little bit of luck we reach the
5. Pick-up phase, where we have do some investigation to find out where we left the project. The UFO and Pick-up phase can occur several times, but during each pick-up phase a few stitches will be added to the project. So eventually we (hopefully) reach the
6. Final phase, where the completion of the project is drawing near, and the excitement of a little finishing party is gaining momentum. It becomes more and more difficult to put the project aside. NB: this phase has a high risk of neglect of housework and family members. This phase will end in
7. A HAPPY DANCE!!!!


This bell pull project is a little bit the odd one out. I found the pattern in 2005 on a fair, and I fell in love with it immediately. But oh, all those complicated stitches! This was way too difficult for someone who hadn’t done anything else but cross stitch and 1 Hardanger project, but someday I would give it a go. So, without rushing things, I began the Start Up phase. For this project, the pattern called for some threads from Needle Necessities. It took a while for me to discover that this brand no longer exists, but that the colors could be replaced with Threadworks colors (click here for a conversion table). But eventually I had all materials needed for this project.



Meanwhile, I had already started the Castles in the Air SAL, and that had taught me that the speciality stitches look far more complex than they actually are, just as long as you pay attention. So after the summer holidays I took the plunge, and I started trying one row after another. And that’s what I’m still doing! Because each row is done with new stitches, I still haven’t reached the Accustomed phase, but I did move straight into the Final phase.

Now I have finished 81 of the 88 rows, so it is high time for some pictures. (Click on pictures for larger image)

(B)engeltjes

Toen mijn oudste zoon een peuter was, had hij een heel eenvoudig jongens kapsel, maar omdat hij heel erg blond was, werd hij vaak voor een meisje aangezien. Dus op een gegeven moment zijn we een todeuze gaan gebruiken. De heren hebben sindsdien dus altijd een kort koppie gehad. De laatste tijd werd er echter steeds harder geprotesteerd, en twee maanden terug waren we dus op het punt aangekomen dat je als moeder niet meer je zin door kan zetten en we laten het dus nu groeien. En als je van een kort koppie overgaat naar langer haar, dan moet je door een fase waarbij het haar niet wil zitten zoals jij dat wilt. Mijn jongens hebben nu die fase bereikt. Dus na een hoop gepraat, hebben ze mij zo gek gekregen om gel voor ze te kopen. En daar wordt nu dus uitgebreid mee geexpirimenteerd. Zie hier mijn engeltjes.

When my eldest son was a toddler, he had a simple boys hairstyle, but because he used to be extremely blond, people often thought he was a girl. So at some point we started to use a hairtrimmer. My men have had a crewcut ever since. But lately they were protesting more and more, and two months ago we reached the point where, as a mum, I could no longer force my will on them, so now we let it grow. But when you move from one hairstyle to another, you have to go through a phase where your hair wil not stay the way you want it to be. My boys have reached that phase. So, after some lengthy discussion, they twisted my arm into getting them some gel. So now they are experimenting. Have a look at my little angels.

Castles in the Air part 8

Ik had nog maar net part 7 laten zien van Castles in the Air, toen het bericht binnenkwam dat deel 8 beschikbaar was op de Papillon Creations website. Uiteraard ben ik gauw gaan kijken, en geweldig! De speciale steekjes versie heeft een extra versie gekregen: Cutwork! Ik baalde dus echt dat ik eerst nog werken moest. Cutwork is een borduurtechniek dat je niet zoveel tegen komt in patronen, terwijl het toch een heel bijzonder effect geeft. En als je eenmaal de stap durft te zetten om je schaar in je werk te zetten, is het absoluut niet moeilijk. Alleen al het feit dat ik dit in twee avondjes geborduurd heb, zegt volgens mij genoeg.


I had just shown you part 7 of Castles in the Air, when the news arrived that part 8 was available on the Papillon Creations website. Naturally I had to take a quick look, and Oh goody! The speciality stitches version got an extra variaty: Cutwork! I was really annoyed that I still had to go to work. Cutwork is an embroider technique that you don’t usually find in patterns, even though it gives stunning results. And once you dare to make that first cut in your work, it is really very simple. The fact that I’ve stitched this part in just two evenings should say enough, I would think.




PS. Ik had jullie nog een totaalplaatje beloofd!
I had promised you a complete picture!

Kijkkamer, de eerste aanzet.

Net zoals ik ijverig op zoek ben naar een eengezinswoning (ik woon nu 7 hoog in een flat), is Malcolm (on)geduldig aan het wachten op ons eerste poppenhuis. Aangezien ik geen ervaring heb in het werken met hout, en er toch wel een hoop bij komt kijken om een poppenhuis in elkaar te zetten, hebben wij een tijdje geleden besloten alvast te oefenen op een kijkkamer. Dus heb ik een plaatje hout gekocht en ben ik gaan zagen. Vijf muren, waarvan 1 met een gat voor een raam, en van de restjes een schouw gemaakt (ziehier het resultaat).

Na een onderbreking vanwege de renovatie van de flat, heb ik de kamer nu weer tevoorschijn gehaald. Ik wil de kamer van buiten een cottage uiterlijk geven met een erkerraam met rieten dak, bloembakken en een klimplant. En van binnen een huiskamer met houten vloer met kleed en lijsten langs het plafond. Dus dit weekend gaan Malcolm en ik onze hamers, spijkers en kwasten weer tevoorschijn halen. Uiteraard houden wij U op de hoogte van onze voortgang.

Just like I am looking for a house to move to (I’m currently living on the 7th floor of an appartment building), Malcolm is waiting (not so) patiently for our first dollhouse. Since I haven’t worked with wood before, and there are a lot of techniques involved in building a dollhouse, we decided to practice on a single room a few months ago. So I bought a woodboard and started cutting. Five walls, one with a hole for a window, and from the leftovers I made a chimney (checkout the resulting room).

After an interruption due to the renovation of our appartment, I have taken the room out of hiding again. I’m planning to have the room look like a cottage on the outside, complete with thatched baywindow, window boxes, and a trellis with a climbing plant. The inside will be a parlor with a wooden floor with a carpet, and borders along the ceiling. So, this weekend Malcolm and I are going to dig out our hammers, nails and paintbruches. Naturally, we’ll keep you posted on our progress

Malcolm

Vanmiddag zat ik wat te denken over m'n blog, en hoe ik hem eruit wilde laten zien, toen ik aan dit jochie moest denken. Ik wist dat hij bijna klaar was, en het leek me wel leuk om hem als gastheer te gebruiken. Dus heb ik hem maar gauw kleren aangetrokken, en wil ik hem bij deze aan de wereld voorstellen: Schotse Malcolm!

Malcolm is gebreid met DMC perle no 8, op pennen van 1 mm dikte. Het patroon is van Debbie Bliss. Niet tegen Malcolm vertellen, maar het was het patroon van de "English Gentleman Bear", en je weet dat je een Schot beledigd door hem een engelsman te noemen!


This afternoon I was thinking about my blog, and how I wanted it to look, when I had to think about this little guy. I knew he was almost finished, and I thought it might be nice to use him as host for my blog. So I quickly went and gave him some clothes, and now I'd like to introduce him to the world: Scottish Malcolm!

Malcolm was knitted using DMC Perle 8, with needles 1 mm thick. The pattern came from Debbie Bliss. Please don't tell Malcolm, but the pattern was called "English Gentleman Bear", and you know there's not a better way to insult a Scot then to call him English!

Castles in the Air part 7

Vandaag heb ik deel 7 van de Castles in the Air SAL van Papillon Creations afgemaakt. Deze SAL zit vol met bijzondere steekjes, en je kunt voor een groot deel zelf de kleuren bepalen. Dus toen ik hieraan begon, heb ik me uitgeleefd en een aantal Weeks Dye Works variegated garens besteld. Bij binnenkomst had ik zo m’n twijfels over de kleuren, maar als geheel klopt het op de een of andere manier toch. En dat is het leuke: Papillon Creations toont alle foto’s die ze ontvangen van deze SAL, en iedereen werkt met andere garens, en ze worden allemaal mooi! Ik vind het vreselijk knap van Yvonne dat ze zoiets kan ontwerpen.
Ik zal een overzichtsfoto plaatsen wanneer ik het frame moet verplaatsen.

Today I have finished part 7 of the Castles in the Air SAL van Papillon Creations. This SAL is full of speciality stitches, and for a large part stitchers are free to choose their own colors. So when I started this, I indulged in ordering a few Weeks Dye Works variegated threads. When they arrived, I had my doubts about the colors. But it works amazingly enough while stitching. And that’s the fun of this: Papillon Creations shows all pictures they receive of this SAL, and everyone is working with different threads, and they all turn out well! I’m impressed that Yvonne can design something like this!
I’ll show an overall picture when I need to move the scroll bars.

Kerstornamentje

Wie maakt er nou in januari een kerstornamentje? Ik zei de gek. Een aantal jaren geleden borduurde ik altijd kerstkaarten, die ik dan naar iedereen verstuurde. Eerst waren dat vrij simpele borduurtjes, die ik in een avondje in elkaar zette. Maar na verloop van tijd werden de borduurtjes steeds mooier, dus werd het steeds moeilijker om de kaarten te versturen (ik neem niet graag afscheid van mijn werk). En toen ik me realiseerde dat de meeste kaarten in januari in de prullenbak eindigden, ben ik daar dus mee gestopt. Maar ik heb de afgelopen twee maanden op de verschillenden Yahoo groepen zoveel leuke kerst ornamentjes langs zien komen, en ornamentjes kunnen gewoon opgeborgen worden bij de andere kerstballen, dus wil ik nu toch weer regelmatig een kerstborduurtje maken.

Mijn eerste ornamentje is tevens mijn eerste biscornu geworden. Het patroontje kwam uit het tijdschrift Cross Stitch Collection van december 2009 (issue 178), en is geborduurd met Schrürer garens en Madeira metalic thread. Het borduurtje heb ik bewust redelijk simpel gehouden, want ik wist niet hoe het in elkaar zetten zou gaan. Maar ook dat bleek niet al te ingewikkeld te zijn. Uiteindelijk was het vinden van de knoopjes voor in het midden nog het moeilijkst. Ik had een paar leuke kerstknopen gevonden via internet, maar na ontvangst bleken die te groot te zijn, dus toen toch maar een setje gewone knoopjes gebruikt.

Christmas ornament.
Who is making Christmas ornaments in January? Just foolish me. A few years ago I always stitched Christmas cards, which I sent to everyone. At first these were simple cross stitch cards, that I could stitch in an evening. But after a while these cards got more and more complex and pretty, which made it more difficult for me to send them out (I don’t like saying goodbye to my work). So when I realized that most Christmas cards end up in the trash in January, I stopped making them. But the previous two months I have seen so many pretty, cute and beautiful Christmas ornaments through several Yahoo groups. And Christmas ornaments can be stored with all the other Xmas decorations, so I’ve decided that I’m going to try and make an ornament each month.

My first ornament is also my first biscornu. The pattern was taken from the 2009 December issue from Cross Stitch Collection (issue 178), and I’ve used Schrürer threads and Madeira metallic thread. I deliberately chose a reasonably simple pattern, since I didn’t know how complex the making of a biscornu would be. But that turned out to be not that difficult either. In the end, finding the right buttons for in the middle of the biscornu was the most difficult part of the whole ornament. I had found a few nice Christmas buttons through internet, but after receipt these turned out to bee too big, so I ended up using just ordinary buttons.

Blog begonnen

Hi,
Welkom op mijn blog. Ik ben Angelique, 41 jaar, moeder van twee zoons, en al m’n hele leven verslaafd aan naald en draad. Altijd heb ik wel een borduur- of breiwerkje onder handen. De laatste tijd ben ik me meer en meer gaan verdiepen in nieuwe steken, technieken en materialen. Ik wil deze blog gebruiken om mijn ervaringen met een ieder die geïnteresseerd is te delen aan de hand van mijn vorderingen op mijn werkstukken.
Naast mijn borduurwerken, zal ik het ook zo af en toe over andere interesses van mij hebben, zoals het poppenhuis dat ik wil bouwen en inrichten.

Welcome to my blog. I am Angelique, 41 years old, mother of two sons, and addicted to needle and threads. All my life I’ve been working on some embroidery or knitting project. Lately, I have started to concentrate on new stitches, techniques and materials. My intention is to use this blog to share my experiences with anyone who is interested. I want to do this by showing my progress on some of my projects.
Apart from my embroideries, I will occasionally talk about my other interests, like the dollhouse I’m planning to build and decorate.