Ik mag eindelijk weer!

Van mijn Fysio mocht ik het na 4 maanden eindelijk weer eens voorzichtig gaan proberen. Maar ja, hoe borduur je voorzichtig. Dus gewoon maar proberen, en goed luisteren naar je lichaam. En gelukkig zweeg die in alle talen, dus ik heb een flinke inhaalslag gemaakt met mijn randjes. Ik had twee weken vakantie, dus ik kon lekker door. Ik loop nog een paar weken achter, maar dat zal niet lang meer duren.

Ik ben een tweede kolom begonnen, want alle randjes van het hele jaar gaan niet allemaal onder elkaar passen. En toen ik de tweede kolom ongeveer gelijk had, ben ik bij iedere nieuwe week (2 randjes) gaan kijken welke kant het kortst is. En zo ga ik door tot eind December. En dan moet ik nog iets verzinnen voor tussen de twee kolommen in. Ik zit te denken aan een mooi alfabet.

I can stitch again!

After 4 months my physiotherapist finally told me I could try to cautiously stitch again. But how do you stitch cautiously? So I just started stitching hoping my body would tell me when to stop. And luckily my body didn’t tell me anything, so I’ve made quite a few borders. I had my annual two week holiday, so I made a big dent in the backlog. I’m still a few weeks behind, but I don’t think that’s going to take long.

I’ve started a second column, because I wouldn’t be able to fit all the borders in one column on my fabric. And once I had the two columns about even, I started checking for each new week (2 borders) which column is shortest. And I’ll continue like that till the end of December. And then I have to come up with an idea for the space between the two columns. I’m thinking of a nice alphabet.

Oefenen

De komende periode wil ik het klossen met extra fijn garen gaan oefenen. Ik wil binnenkort beginnen met een Bucks Point patroon van Bridget Cook dat vraagt om katoen no. 180/2. Ik heb nog nooit met zulk fijn garen gewerkt, dus voor ik ruim 60 paar klosjes op ga draaien, is het misschien wel handig als ik eerst op iets kleins ga oefenen. En Honiton patroontjes lenen zich daar prima voor.

Ik was in 2011 al met Honiton begonnen, maar na mijn eerste set blaadjes ben ik niet veel verder gekomen. Maar nu dus mijn eerste bloemetje. Ik moet zeggen, ik vind hem goed gelukt (behalve dan de vulling, vormslagen moet ik echt nog vaker oefenen!). Heb wel regelmatig terug moeten klossen, maar het resultaat mag er zijn. En maar 3 draadbreuken! Nog een paar andere oefeningetjes, en ik kan aan mijn volgende Bucks Point project beginnen.

Practicing

The coming period I want to practice making bobbin lace with extra fine threads. I want to start a Bucks Point pattern by Bridget Cook that needs to be done with cotton 180/2. I’ve never worked with such fine threas before, so before I start winding over 60 pairs of bobbins with thread, it might be a good idea to first practice on something small. And Honiton is ideally suited for that.

I had started on Honiton back in 2011, but I didn’t get much further than my first set of leaves. But now I have this first little flower. I have to say, I’m quite chuffed with it (except for the lead filling, that still needs a lot of practice). I had to regularly redo my work, but the result is quite acceptable. And only 3 breaks in my threads! A few other practice pieces, and I can start my next Bucks Point project.

Kant lassen

Mijn kantje is bijna af, dus toen het einde in zicht kwam, liet ik dit zien op Facebook. Toen vroeg iemand mij of ik m’n randje ging “lassen”. Nu wist ik gelukkig al wel dat lassen een hele nette vorm van twee eindjes aan elkaar naaien was, maar nog niet hoe ik dit moest doen. De meeste kantboeken leggen wel uit hoe kant te maken, maar niet hoe het af te werken, en ik ben al een tijdje op zoek naar een boek die het wel uitlegt. Ik had de moed al een beetje opgegeven om zo’n boek te vinden en me erbij neergelegd dat ik de eindjes gewoon aan elkaar moest knopen. En toen wees iemand mij op de LOKK-bibliotheek! Dus nu zit ik te wachten op twee boeken van de bibliotheek, die me het lassen haarfijn uit zullen leggen.

Ondertussen heb ik me ook weer laten verleiden door Marktplaats. Op drie klosjes na zijn al mijn Honiton klosjes standaard klosjes (=saai!), dus ik ging op zoek naar mooie klosjes (ja, ik ben oppervlakkig). En toen kwam ik een paar Honiton boeken tegen die ik nog niet had… Uiteindelijk hebben 7 boeken hun weg gevonden naar mijn boekenkast. Maar helaas geen Honiton klosjes. 

Lace “lassen”

My lace edge is nearly done, so when the end was in sight, I posted this on Facebook. Then someone asked me if I was going to “las” my edge. Luckily I already knew that “lassen” is a very neat form for sewing two lace ends together, but I haven’t got a clue how to do this. Most lace books explain how to make lace, but not how to finish, and for a while now I’ve been looking for a book that does explain that. I had given up hope to find such a book and had settled to just knotting the two ends together. And then someone suggested using the LOKK library! So now I’m waiting for two books from the library that will explain “lassen” in detail.

 

Meanwhile I’ve also fallen for the temptations of Marktplaats (dutch ebay, sort of). With the exception of 3 bobbins, all my Honiton bobbins are standard (=boring!), so I went searching for pretty bobbins (yes, I’m shallow). And then I found a few Honiton books I didn’t have… In the end 7 books found their way onto my bookshelves. But unfortunately no Honiton bobbins

Kant maken en bloggen

Kantklossen is leuk, eigenlijk net zo leuk als borduren en breien. Het nadeel van een kantje klossen is dat het veel tijd kost, en terwijl je bezig bent, ligt het mooie werk onder allerlei doeken en een hele berg klosjes en spelden. Je ziet dus de meeste van de tijd niet waar je mee bezig bent.

Het is al heel wat
It's already quite something

Maar vandaag heb ik mijn kantje onder al die doeken en klosjes uitgepeuterd. Gewoon om weer even te kunnen kijken hoe mooi het wordt. En toen heb ik gauw een paar foto's genomen om hier te laten zien.

Lace making and blogging
Bobbin lace making is fun, in fact, it's just as much fun as embroidery and knitting. The problem with making an edging is that it takes soo long, and while you're busy, what you've made is hidden underneath cloths and a pile of bobbins and pins. So most of the time you don't see what you're working on.

Zelfs mijn hoekjes zien er goed uit
Even my corners are looking nice

But today I carefully pulled my lace from underneath all those cloths and bobbins. Just so I could look at the beauty I was creating. And then I quickly made some pictures to show here.

Wat een ellende!

Door te veel en te fanatiek aan al die leuke borduurprojectjes te werken, zit ik nu al weer een aantal maanden met de gebakken peren. Mijn schouder wilde niet meer meewerken. Mijn moeder heeft ooit eens een frozen shoulder gehad, dus toen ik merkte dat een pause nemen met borduren mijn arm niet snel beter maakte, ben ik rap naar de huisarts gegaan. En nu loop ik dus bij de fysio, en mag ik voorlopig nog steeds niet borduren.

Dus de afgelopen maanden heb ik me vooral vermaakt met lezen, maar toen ik begon aan de Odyssee van Homerus vroeg ik me toch een beetje af waar ik nu mee bezig was. Dus dit weekend ben ik voorzichtig weer eens aan het kantklossen geslagen. Daarbij kom ik niet boven schouderhoogte, dus dat mag van de fysio.

Ik begon meteen goed, ik moest de hoek om. En ik dacht dus dat dit de vierde hoek was, en ik was al druk bezig met het plannen van mijn volgende kantje. Wordt dat een lappet, of misschien toch een Honiton oefening? Maar helaas, dit was pas de derde hoek van mijn zakdoekrandje, dus voorlopig nog geen nieuw project. Maar het voelde wel weer heel lekker om met draadjes te spelen!

What a mess!

Because of working way too much to try and keep up with all those fun stitching projects, I’ve had to stop stitching for a few months now. My shoulder didn’t want to cooperate. My Mum once had a frozen shoulder, so when I noticed that just stopping with stitching wasn’t improving my arm, I quickly went to my GP. And now I have fysio and am I’m still not allowed to stitch.

So, the last few months I mainly spend reading, but when I started on the Odyssee by Homer, I started to wonder what I was doing. So this weekend, I cautiously picked up my bobbin lace. While doing that, my hands/arms don’t move above my shoulder, so that’s allowed according to the fysio.

I immediately started with the most difficult bit, the corner. And I thought, that this was the fourth corner, so I started planning my next lace project. Will it be a Lappet, or maybe another Honiton excersize? But alas, this was only the third corner of my hanky edge, so no new projects for a while yet. But it did feel good to do something with threads again!

Duizend en een nacht

Soms voel ik me net Scheherazade, elke avond zeg ik tegen mezelf “even dit afmaken, dan kan ik morgen aan dat andere project werken”. En ik maak dan ook altijd keurig “dit” af, maar ik ga dan toch weer verder met het volgende onderdeel van datzelfde project. En de volgende dag beginnen we gewoon weer van voren af aan! Nou hoop ik niet dat deze Dear Jane 1001 nachten gaat duren.

Thousand and one night

Sometimes I feel like Scheherazade, each night I tell myself “tonight I finish this bit, then tomorrow I can work on another project”. And I always finish “this”, but then I continue with the next bit of the same project. And the next day we start all over again! Let’s hope this Dear Jane will not last a 1001 nights.

Oeps, ik heb het weer gedaan!

Ik heb de randjes van deze week ook al weer af. Ik vond ze heel leuk, vooral het laatste randje. Op facebook was er een hele discussie gaande over wat voor mannetjes het nu waren. Voor mij zijn het dansende kozakken, maar de eerste geruchten waren dat het marcherende soldaten waren, maar volgens mij missen ze dan hun geweren. Maar goed, omdat deze randjes vroeger geborduurd werden door jonge meisjes van een jaar of negen, zullen het hoogstwaarschijnlijk geen soldaatjes zijn. Ik hou het op kozakken.

Maar goed, op de randjes groep of facebook stond ook een oproep van een nieuwe groep om samen Dear Jane te borduren. Toen ik begon met mijn Dear Jane quilt was ik dit patroon ook al tegengekomen, en ik heb hem toen redelijk hoog tussen mijn toekomstige projecten gezet. Ik had hem al helemaal uitgewerkt, met kleurtjes en al, maar vanwege mijn Marken lap had ik de verleiding weten te weerstaan. Maar ja, als er dan ook nog eens samen geborduurd kan worden….

Oops, I did it again!

I finished this weeks borders. I liked them very much, especially the last one. On facebook there was a discussion on what kind of men they were. For me they were dancing Cossacks, but the first rumors said that they were marching soldiers, but I thought they were missing their rifles for that. Anyway, because these borders were originally stitched by little girls around the age of nine, they probably aren’t soldiers. I stick with the Cossacks.

Anyway, someone placed this message on the border group on facebook that she started a new group to cross stitch Dear Jane together. When I started my Dear Jane quilt I already stumbled on this pattern, and at that time I put it pretty high on my future projects list. I had already determined how I was going to do it, with colors and all, but because of my Marken project I managed to resist temptation. But when you can stitch this together with others…..

The Victorian House

De woonkamer ziet er niet onaardig uit
The Parlor doesn't look too bad

Toen ik mijn poppenhuis kocht, was het modern/hedendaags ingericht, met een gigantische badkamer met douchekabine en onderin een muziekschool. De meubeltjes werden uiteraard niet meegeleverd, de inrichting bestond alleen nog uit behang, vloerbedekking en in elke kamer 1 of 2 lampjes. 

De oude eetkamer wordt weer een eetkamer
The old dining room will remain a dining room

Op de avond dat ik hem kreeg zat ik ’s avonds laat nog te zwijmelen voor het huis en uiteraard stonden mijn handen niet stil. Ik zat wat te friemelen met het behang van de badkamer, gewoon om te kijken of het erg vast zat, en voor ik het wist had ik van een aantal kamers het behang en de vloerbedekking verwijderd. Gelukkig wist ik nog vooraf-foto’s te maken van de overige kamers (meubeltjes waren al van mij).
 

Maar goed, sinds ik mijn huis heb zijn mijn grijze cellen druk bezig met allerlei plannen voor dit huis. Ik heb van alles bedacht en ben uiteindelijk van een modern huis, via een jaren 70 huis bij een victoriaans huis terecht gekomen. Ik vind de mode heel leuk en verder vind ik het heel interessant om te zien hoe de mensen toen leefden, zonder stromend warm en koud water en zonder elektriciteit (maar mijn olielampjes en kaarsjes zullen wel op elektriciteit branden!).

De tienerkamer op zolder wordt een babykamer
The teenage room on the attic will be a nursery

 

Er is echter 1 klein probleempje. Ik weet niet zoveel van het leven in de late 19^e eeuw en dus heb ik het boek The Victorian House van Judith Flanders gekocht. Dit boek beweert een juist beeld te geven van het leven in een victoriaans huis en ik hoop dat het me niet teleur zal stellen.

The Victorian House

De moderne keuken wordt een ouderwetse keuken
The modern kitchen will be turned into an old-
fashioned kitchen

When I bought my dollhouse, it had a modern/current day decor, with a gigantic bathroom with shower cabin, and in one of the two bottom rooms a music school. Naturally the furniture wasn’t part of the deal, the interior only consisted of wallpaper, floorcovers and in each room one or two lights. Late at night on the night I got my house I sat drooling in front of it and naturally my hands were not quiet. I fiddled around with the wallpaper, just to see if it was horribly stuck, but before I know I had removed the wallpaper and floorcover from some of the rooms. Fortunately I managed to make before-pictures for the remaining rooms (the furniture was already mine).

De muziekschool wordt een stoffen en
fournituren winkel
The music school wil become a habedashery

Anyway, ever since I got my house, my little grey cells have been busy making all sorts of plans for the house. I’ve thought of all sorts of thing and I went from a modern house, via a seventies house to end up with a Victorian house. I just love the fashion and I’m curious to know how people lived without running hot and cold water, and without electricity (except my oil lamps and candles will burn on electricity!).

 

There’s just one problem. I don’t know very much about how people lived in the late 19^th century and therefore I bought the book The Victorian House by Judith Flanders. This book claims to give a detailed description of life in a Victorian house and I’m hoping it won’t disappoint me.

Weer bezig

 Ik was even de weg kwijt. Eerst mijn ouders op visite en toen de opwinding van mijn poppenhuis. Maar ik had natuurlijk wel een paar afspraakjes met mezelf. ik zou mijn rode blackwork sampler snel afmaken zodat ik lekker veel tijd had om nog aan mijn marker witwerk lap te werken voor mijn bezoek aan Marken begin april. En mijn randjes per week zou ik trouw elke week doen… 

Niet dus, ik liep al weer twee weken achter met mijn randjes, mijn rode blackwork sampler zat nog te wachten op de metallic draadjes en de kraaltjes en aan het Marker sneewerk was ik al helemaal niet toegekomen. Dus dit weekend ben ik er maar eens voor gaan zitten. Zaterdag m’n randjes bijgewerkt, en zondag de rode blackwork sampler. Voor beide is het nu wachten tot de volgende aflevering. 

En nu is er nog een klein beetje tijd over voor mijn Marken lap. Ik had nog een utterwerk randje dat ik nu afgemaakt heb, en ik ga snel verder met het sneewerk uitproberen.

Back on track
For a little while I was lost. First I had my parents visiting and then the excitement of my dollhouse. But as usual I had some deals with myself. I was quickly going to finish my red blackwork sampler so that I would have lots of time to work on my Marken whitework sampler before my visit to Marken in early April. And I would stitch my borders of the week faithfully each week…

And I didn’t, I was two weeks behind on my borders, my red blackwork sampler was still waiting for some metallic threads and the beads, and I hadn’t even touched the sneewerk technique of Marken. So this weekend I sat down and got going. On Saturday I got my borders updated, and on Sunday the red blackwork sampler. For both I now have to wait for the next installment.

So now I have a little bit of time left for my Marken sampler. I still had an utterwerk border that I now finished, and I’ll quickly go and try out some of this sneewerk.

Huize Angelique

Huize Angelique

Eindelijk is het zover! Ik heb deze week mijn poppenhuis opgehaald. Ik kwam hem tegen op marktplaats en ik wist gewoon, die moet ik hebben. Dus ik ben gaan bieden, maar helaas, hij ging boven mijn budget. En toen kwam daar ineens het mailtje dat ik het huis toch kon kopen. En nu heb ik dus een hoofd vol met ideetjes. 

De buitenkant vind ik prachtig en de indeling is helemaal geweldig met zoveel kamers, alleen de bekleding (behang, vloerbedekking) vind ik te modern. Dus ons manusje van alles Malcolm heeft mij vandaag zijn offerte gegeven en mij opdracht gegeven om op zoek te gaan naar mooie behangetjes.

Mansion Angelique

Malcolm glundert
Malcolm is looking smug

Finally! I collected my dollhouse this week. I found it on Marktplaats and I just knew, I have to have that one. So I started bidding, but pretty soon it went beyond my budget. And then unexpectedly I received this email that she wanted to sell the house to me. So now I have a head full of ideas.

I think the outside is just gorgeous, and the setting of the rooms is great, the only thing I want differently is the wallpapers and the flooring (this is too modern for me). So our Jack of All Trades Malcolm has given me his proposal and the order to start looking for pretty wallpapers.

Snelle jongen

Deze week nog geen randjes. De patroontjes zijn er wel, maar ik ben nog even druk bezig met mijn rode zwartwerk. Ik vind dit zo vreselijk mooi worden! De foto’s doen er helaas geen eer aan.

En verder kwam mijn jongste gisteren nog even langs gerend. Hij deed weer mee op de 5 kilometer met de 20 van Alphen en Opa, Oma en ik moesten natuurlijk komen aanmoedigen. Zijn tijd dit jaar was wat minder dan vorig jaar (hij zit niet meer op atletiek), maar met 27:24 zette hij toch nog een acceptabele tijd neer.

Quick boy.
This week no borders yet. The patterns are available, but I’m still busy with my red blackwork. I just love the way it’s turning out. Unfortunately, the photo’s aren’t doing it justice.

And yesterday my youngest came running past. He ran the 5 kilometer again during the 20 of Alphen and Grandpa, Grandma and me had to come and support him. His results this year are not as good as last years (he stopped doing athlethics), but  27:24 is still a very acceptable time.

Even geen witwerk

Gisteren was het zaterdag, randjes dag. Ik ben lekker vroeg opgestaan en direct begonnen aan mijn twee randjes van deze week. Het waren weer hele leuke randjes. Het is iedere keer weer een beetje puzzelen wat de beste route is om ze te borduren. En dat gold helemaal voor het tweede randje, want dat was zwartwerk.

En aan het einde van het randje had ik zo de smaak te pakken, dat ik toch niet langer meer kon wachten om met mijn zwartwerk project te beginnen. Dit project stond eigenlijk gepland om in April te beginnen, maar ik dacht dat ik dit project wel zou kunnen beperken tot alleen de zaterdagen na mijn randjes. Nou niet dus, daar is het veel te verslavend voor.

Dit is het januari deel van Blackwork Journey's Save the Stitches SAL. De gratis patronen vind je hier (klik). Ik borduur dit op 12.6 draads linnen en in plaats van zwart (DMC 310) gebruik ik bordeau (DMC 814), de metallics heb ik gelijk gehouden.


No whitework for now.
Yesterday was Saturday, border day. I got up nice and early and immediately started work on my two borders for this week. They were quite fun to do. Every time it's a little puzzle to find the best way to stitch the. And that was especially the case for the second border, because that was a little blackwork.

And when I finished that border, I just had to start my blackwork project. This project wasn't supposed to start until April, but I thought I could restrict this project to just the Saturdays after I did my borders. But no, it's too darn addictive!

This is the January part of Blackwork Journey's Save the Stitches SAL. You can find the free patterns here (click). I'm stitching this on 32 count linnen and in stead of using black (DMC 310) I use burgundy (DMC 814), I stuck with the suggested metallics.

Aankopen

 Leuk hoor, zo’n beurs, maar het levert wel weer problemen op natuurlijk. Ik heb al vaker gehad dat ik iets moois gezien heb, en als ik er later voor terug kom dat ik het dan niet meer kan kopen. Dus op zo’n beurs koop je dus niet alleen de dingen die je nodig hebt, maar ook de dingen “voor later”. De lapjes borduurstof heb ik aangeschaft om mijn voorraad aan te vullen, en de garens zijn bedoeld voor een zwartwerk project die ik wil beginnen na mijn uitje naar Marken, dus die zijn ook geen probleem.

Maar dan kom je een mooi doorstop patroon tegen en een sampler van Rosewood Manor, Karen Kubla ‘s “Language of the Flowers”. En wat dacht je van dit Franse boek met open zoom werk. Voor allen gold dat ik ze niet kon laten liggen. En nu liggen ze luidkeels te gillen van “Begin me!” en dat terwijl er nog zoveel aan het krijsen is van “Maak me af!”. Ik word helemaal gek van de herrie! Dus ga ik maar weer heel gauw verder met mijn utterwerkje.

 

Purchases

Great, going to a fair, but naturally it will cause problems. I’ve had it before that I had seen something, and then when later I want to buy it, I can’t. So when I go to a fair, I not only buy the things I need, but also stuff for “later”. The various pieces of fabric that I bought, I bought to add to my stash, and the threads are meant for a blackwork project I want to start after my trip to Marken, so they are not a problem.

But then you find this lovely darning pattern, and a sampler from Rosewood Manor, Karen Kublas “Language of the Flowers”. And what to think of this French book on open seams. All of these I just had to buy. And now they’re loudly calling “Start me!” and that when there’s still so much screaming “Finish me!”. The noise is driving me crazy! So I’ll quickly continue with my “utterwerk”.

Weekendje weg

Twee mooie pronkrollen
Two lovely rolls

Ik ben net weer terug van een weekendje grens hoppen. Op vrijdag avond ben ik met de jongens naar Duitsland gereden, om op zaterdag direct weer terug naar Nederland te rijden. Alleen deed ik dat deze keer samen met mijn moeder om naar de beurs in Zwolle te gaan. Ma en ik hadden al geruime tijd hier naar uitgekeken en we zijn niet teleurgesteld. Wij hebben weer zoveel moois gezien!

Er hingen verschillende pronkrollen en een schitterende Dear Jane quilt. Verder ben ik langs al mijn favoriete standhouders langs gelopen: ik heb weer veel te veel gekocht. En ik ben bij Atelier Soed Idee langs gelopen om Simone en via haar ook Annelies te bedanken voor het Randjes per Week project. Aan het eind van de middag gingen we moe maar heel tevreden weer richting Duitsland.
 En daar had ik nog drie dagen om bij te komen met mijn randjes van deze week. Ik borduur deze randjes trouwens met onbekende garens die ik ooit eens van iemand gekregen had. Deze garens zaten op kartonnen stroken met zwart, koper en oker/goud kleurig. De koper had ik al gebruikt voor het "Randje per Week" randje. En nu hebben we voor het eerst een randje met twee kleuren en ik heb besloten om de twee kleurige randjes te doen met koper en oker zodat het niet heel erg zwart wit word.

Een stralende Dear Jane
A brilliant Dear Jane

Weekend away
I've just got back from a weekend border hopping. Friday evening I drove with the boys to Germany in order to drive back to Holland the very next day. But this time I took my Mother to go and visit the fair in Zwolle. Mum and I had been looking forward to this for quite some time and we weren't disappointed. We have seen so many beautiful things!

There were a number of lovely pronkrolls and a stunning Dear Jane quilt. And I visited all my favourite shops: as usual I bought way too much. I also visited the stand of Atelier Soed Idee so I could thank Simone and through her Annelies for the Randjes per Week project. At the end of the afternoon we went back to Germany, tired but very satisfied.

Mijn randjes en draadjes
My borders and threads

And there I still had three days to catch my breath with my borders of this week. By the way, I stitch these borders with unknown threads that I was given a long way back. These threads were wound on cardboard strips with the colors black, copper and ochre/gold. The copper I had already used in the "Randje per Week" border. And this week we have our very first two-color border and I decided to stitch that with the copper and ochre so that it would ben all black and white.

Facebook

Facebook is een plaats op internet waar iedereen spelletjes speelt en vooral vrolijk vertelt over van alles en nog wat zonder veel te zeggen. En als je de media mag geloven is het nog gevaarlijk ook: het is verslavend; meisjes worden er depressief van; het zet aan tot moord en het halve land stond op zijn kop door een klein foutje van een jarige job. Geen plek dus voor een serieus iemand die alleen praat als ze iets te vertellen heeft, zoals ik. 

Maar ja, de mensen naar wie ik wil luisteren en met wie ik wil praten gaan zich steeds meer achter dat  vervelende login scherm van facebook verschuilen. Dus om toch mee te kunnen praten, heb ik onlangs een facebook account aangemaakt.

Facebook

Facebook is a place on internet where everyone plays games and talks chirpily about everything and nothing, without actually saying very much. And if you must believe the media, it’s also dangerous: it’s addictive; girls become depressed because of it; it incites to murder and half the country goes ballistic because a birthday girl makes one tiny mistake. So no place for a serious person who only talks when she has something to say, like me.

But then, more and more people I want to listen and talk to hide behind that horrible login screen of Facebook. So, since I want to keep in touch, I’ve recently created a facebook account.

Niet krabben!

Randje van de Week

Het begint bij mij weer te kriebelen. Ik ben weer te lang met 1 project bezig. Begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn Marken project nog steeds geweldig en de cursus wordt steeds interessanter. Maar ik hou gewoon van afwisseling. Ik had gehoopt dat de randjes per week genoeg afwisseling zou geven, maar de krappe twee uurtjes die ik afgelopen zaterdag nodig had om deze randjes te maken zetten natuurlijk geen zonden aan de dijk.

Tjalkmanschuintje

Begin april hebben we een samenkomst van cursisten (op Marken! Ik heb daar zo’n zin in!), en dan wil ik natuurlijk wel kunnen pronken met mijn lap. Nou kan ik dat natuurlijk nu ook al, maar ik ben nog niet eens begonnen aan het sneewerk! Hopelijk is dit genoeg stok achter de deur om niets nieuws te beginnen. Maar komend weekend is de handwerkbeurs in Zwolle weer en niets houd mij tegen om alvast de materialen aan te schaffen!

Huidige utter randje
Current utter border

Don’t scratch!

I’m starting to itch again. I’ve been concentrating on 1 project for too long now. Don’t get me wrong, I still love my Marken embroidery and the course is getting more and more interesting. But I like variety. I had hoped that the Borders a Week project would give enough diversity, but the less than two hours work I spend last Saturday to get these borders stitched are not nearly enough.

Overzicht van mijn lap
Overview of my project

Early April we have a get together of course participants (on Marken! I’m really looking forward to it!), and I want to show off my project a little bit. Naturally, I can already do just that, but I haven’t even started on Sneewerk! So I’m hoping this is enough of an incentive to not start anything new. But this weekend is the embroidery fair in Zwolle and nothing is going to stop me buying my materials in advance!

Beetje trots op mezelf

Zo af en toe moet dat mogen, toch? Al jaren lang struin ik het internet af en bewonder ik de mooiste werkjes van anderen. Maar vandaag heb ik eindelijk ook eens iets heel moois om te laten zien. Niet dat mijn andere werkjes niet mooi zijn, maar zoiets mooi fijns heb ik nog niet eerder gemaakt.

Stoppen

Als je eenmaal je raster gemaakt hebt, bestaat het utteren uit stoppen, spandraden en Point d'Esprit steken.

Spandraden

A little bit proud of myself
That should be allowed occasionally, don't you think? For years I've surfed the web admiring the prettiest projects of others. But today I finally also have something pretty to show. Not that my other projects aren't pretty, but I have not made something this dainty before.

Point d'Esprit

Once you've made your raster, "utteren" consists of "stoppen", "spandraden" and Point d'Esprit stitches


.

Mooie grote stop

Wat is dit stoppen toch een heerlijk werkje! Af en toe even opletten dat je goed geteld hebt, maar daarna lekker weven. En inmiddels is mijn stoprand klaar. De paar stofdraden die in de sterren nog zichtbaar waren, heb ik omslingerd als een soort rond lommertje. Hoort waarschijnlijk niet in een Marker stopwerkje, maar ik vind het zo wel erg mooi.

Het is echt leuk om te doen. Ik ben toch bijna twee maanden met deze stop bezig geweest, inclusief vakantie, maar ik ben het eigenlijk nog niet zat. Maar ja, de volgende les is ook weer binnen gekomen, daar wilde ik toch ook heel graag aan beginnen. Deze les gaat vooral over “utteren”, een techniek die een uitbreiding is op het stopwerk waarbij je je stof omtovert naar een soort van filet-raster dat je vervolgens vult met siersteken.

Het raster voor het eerste utterwerkje heb ik inmiddels al af. Op Marken kennen ze geen borduurringen, dus je moet met je vingers de spanning op het werk houden. Dit is nog best lastig, vooral omdat je als overtuigd rechtshandige dat moet doen met je linker hand. Regelmatig zat mijn hand dus in de weg bij het maken van de steken, of schoten mijn vingers van mijn linker hand in een kramp. Maar het is gelukt! En mijn randjes voor deze week zijn ook al weer af!

Pretty large “stop”

This “stoppen” is such a nice techniek! Every now and then I make sure I’m counting correctly, but apart from that it’s like weaving. And now my “stop”-border is finished. The few fabric threads that were still visible, I’ve wrapped like a round “lommertje”. I probably shouldn’t have done that in a Marker “stopwerkje”, but I think it looks better this way.

It is real fun to do. I’ve worked for nearly two months on this “stop”, including holiday, but I’m still not fed up with it. But the next lesson has arrived, and I really wanted to start on this. This lesson is mainly about “utteren”, a technique that’s an extension on “stopwerk” where you transform the fabric to a kind of filet-raster that you then fill with pretty stitches.

Meanwhile I finished the raster for the first “utter”-project. On Marken they don’t use any embroidery hoops, so you have to keep the tension with your fingers. This is quite tricky, especially because as a convinced right-handed person you have to do that with your left hand. Regularly my hand got in the way when making my stitches, or my left hand fingers got a cramp. But I did it! And I’ve finished my borders of the week!

Veeloog

Misschien weet je dit niet, maar ik ben brildragend. Ik moet wel, want zonder ben ik stekeblind. In klas 3 van de lagere school (tegenwoordig groep 5 van de basisschool) begon ik het les jaar achterin het klaslokaal, maar elke maand verschoof mijn plekje een rij naar voren. En toen ik in april zo’n beetje bij de juf op schoot zat en nog steeds niet kon lezen wat er op het bord stond, moest ik er toch aan geloven. Zelfs de oogarts was verbaast dat ik nu pas om een bril kwam.

Dus op mijn 9^e verjaardag sleepten mijn Moeder, haar Zus en mijn Oma me mee naar de opticien om een bril uit te zoeken. Wij hadden het niet rijk, en ik was een behoorlijke wildebras, dus het moest een stevige en niet al te dure bril worden. Uiteindelijk hadden de Dames hun keuze gemaakt en ze hielden bij hoog en bij laag vol dat hij me heel goed stond. Allemachtig wat had ik een pest hekel aan die bril!

Ondertussen begin ik een jongedame op leeftijd  aan het worden en inmiddels gaan mijn ogen nu ook voor dichtbij achteruit. Zo liet ik jullie in september al weten dat ik bij het borduren mijn bril (voor veraf) af moest zetten. Lezen gaat nog redelijk, ik kan de letters van mijn e-reader nog 3 maten groter zetten, alleen kleine lettertjes op verpakkingen kosten wat moeite.

Maar dat fijne borduurwerk van me wordt nu zelfs zonder bril erg lastig/vermoeiend. En dat kunnen we niet hebben, natuurlijk! Dus ben ik op zoek gegaan naar een oplossing. En die heb ik gevonden in een oude leesbril van mijn Moeder. Hij is vrij sterk, en als ik hem alleen op mijn neus zet zie ik nog niks. Maar als ik hem voor mijn gewone bril zet, zie ik mijn borduurwerk weer in al zijn glorie. En als ik opkijk kan ik ook gewoon mijn kids zien staan door mijn gewone bril die boven de leesbril uitkomt.

Het ziet er niet uit, maar het interesseert me geen hout, want ik zie mijn werk tenminste weer!

Niet schrikken, ik ben het maar
I hope I didn't give you a fright

Multi-eye

You might not know this, but I wear glasses. I have to, because without I’m blind as a bat. In class 5 from primary school I started the year at the back of the classroom, but each month I moved up a row. And when I sort of sat on the teachers lap and I still couldn’t read what she wrote on the blackboard, it was clear to all. Even the Eye-doctor was surprised I had waited so long.

So on my 9^th birthday my Mum, her Sister and my Gran dragged me to the optician to select a pair of glasses. We weren’t overly rich, and I was rather a tomboy, so it had to be a sturdy pair that weren’t too expensive. In the end the Ladies made their choice and to this day they claim that it looked great on my. Boy, how I hated those glasses!

Meanwhile, I’m turning into an aging young lady and my eyes are also starting to deteriorate for close-up. In September I already let you know that I had to remove my (long distance) glasses when I stitched. Ordinary reading is still fine, I have still 3 larger sizes for the letters on my e-reader, it’s just small text on wrappings that are starting to become a problem.

But even without glasses the details on my embroidery are becoming difficult/tiring to see. At that is not done, not done at all! So I went looking for a solution. And I found it in my Mums old pair of reading glasses. It’s quite strong, and when I just wear these glasses I still can’t see anything. But when I put it in front of my ordinary glasses, I see my stitching in all it’s glory and detail. And when I look up, I can see my kids through my ordinary glasses sticking out above the reading glasses.

It’s definitely not pretty, but I don’t give a hoot, because I can see my work again!

Vergeten!

Gisteren heb ik van alles laten zien, maar geen 1 foto van het boekje dat ik gewonnen heb. En het is nog wel zo’n mooi boekje. Dus bij deze alsnog.

Forgotten!

Yesterday I showed a number of things, but not one picture of the little notebook I won. And such a pretty book it is. So here it is after all.

Waar blijft de tijd?

Het is al weer een tijdje geleden dat ik een berichtje geplaatst heb. Ondertussen liggen de drukke feestdagen al weer ver achter ons en gaat het gewone leven weer verder. Maar ik wilde jullie toch niet de foto’s onthouden van het Secret Santa project waar ik aan meegedaan heb bij TheStitchSpecialists. Ik heb hiervoor een Marker borduurtje gemaakt, die ik eigenlijk in een naaldenboekje wilde omtoveren. Ik heb echter nog nooit een naaldenboekje in elkaar gezet, en ik was vreselijk bang het te verprutsen. En omdat ik geen tijd had om nog een ander borduurtje te maken voor de kerst heb ik toch de makkelijke weg gekozen en er een kaart van gemaakt. (Sorry Joke!). Joke daarentegen had duidelijk wat meer lef, en heeft voor mij dit schitterende scharen etuitje met scissor fob gemaakt. Ik vind hem echt heel mooi.

  

Verder ben ik zo veel mogelijk bezig met mijn Marken project. Ik heb al mijn borduurtijd gestoken in het bedenken, ontwerpen en uitwerken van mijn eigen stop patroon. Ik ben er nog niet klaar mee, maar het begint nu toch wel op te schieten. Ik ben er alleen nog niet uit hoe ik de horizontale open rijtjes (zie detail foto) moet afwerken. En van het weekend werd ik verrast met een heel mooi boekje! Dit boekje werd verloot onder de mensen die voor een bepaalde datum een foto toestuurde van een witwerk randje van Maria van Hemert, en die verloting heb ik gewonnen! Dit boekje is helemaal handgemaakt door Margreet en ik vind hem prachtig!

Tenslotte zijn er met het nieuwe jaar ook weer vele nieuwe SALs begonnen. Eentje daarvan vond ik zo leuk dat ik de verleiding niet kon weerstaan: Randje per week! Het gaat hier om het borduren van een of twee randjes per week. Elke zaterdag wordt er een nieuw randje gepubliceerd om aan het eind van 2014 een strook van 2 meter met 106 verschillende randjes te hebben. Het leuke is dat deze randjes oorspronkelijk allemaal ooit eens op een “rode school merklapje” gestaan hebben.

What happened to the time?

It’s been a while since my last message. Meanwhile the busy holidays have come and gone and normal life is again in full swing. But I haven’t shown you yet my pictures of the Secret Santa project I participated in . This was organized by TheStitchSpecialists. For this I stitched a Marken design, that I intended to turn into a neeldebook. Unfortunately, I’ve never made a needlebook before, and I was worried that I would mess it up. And since I didn’t have time to stitch something else, I chose the easy way out and turned it into a card. (Sorry Joke!). Joke on the other hand was a bit more advantageous and made me this lovely scissor case and matching fob. I think they’re really nice.

close-up, click for larger picture

Beside that, I mainly worked on my Marken project. I’ve spend all my time designing and stitching my very own “stop”-pattern. I’m not yet finished stitching it, but it’s getting along nicely. Unfortunately, I haven’t figured out yet how to finish the horizontal open space (see close up picture). And this weekend I was spoiled with a lovely little notebook. This book was being raffled amongst the people who send a picture of a whitework border by Maria van Hemert before a certain date. And I won that raffle! This notebook is fully handmade by Margreet and I just adore it!

And last but not least this new year has seen the start of many new SALs. I thought one of them was so nice that I couldn’t resist participating: Randje per week (border a week)! When participating you get to stitch one or two borders a week. Each Saturday a new border will be published and at the end of 2014 we will have a band of 2 meters with 106 different borders. And the nice thing about these borders is that all of them were originally stitched on a “rode school merklapje”.