Snuffelcursus deel 4 slot

Okay, ik had dus gezegd dat ik met m’n maaswerk zou wachten tot ik overleg zou hebben met Tineke. Maar ons kent ons en het zat me niet lekker (*** waarom lukt me dat nou niet). En toen plaatste Mary Corbett ook nog eens een stukje over mazen op haar blog met de opmerking dat het zo simpel was en met een link naar een aantal prachtige middeleeuwse maas patronen, ben ik toch weer in mijn boeken gedoken om te kijken of ik toch niet wat verder kon komen.

Mijn boek "Mary Thomas's Embroidery book" toonde me hoe ik heel simpel een gat zou kunnen bedekken, door eigenlijk alleen te weven, en alleen op de keerpunten een klein steekje door de stof te doen. En Teresa de Dillmont toonde me hoe ik een damast reparatie zou moeten doen. Dit was nog wel even puzzelen, en eigenlijk wilde ik het doen met donker en lichtblauw, maar dan was het een stuk moeilijker om te zien. Zelfs nu met oranje moest ik al mijn loep erbij gebruiken, want anders zaten de draden gekruist.

En uiteraard kon ik het niet laten om ook zo’n mooi Egyptisch patroontje te maken. Uiteindelijk is mijn vakje dus toch voor de laatste les vol gekomen. Had ik van tevoren precies geweten wat er allemaal in zou komen, dan had ik het een beetje beter uitgemeten allemaal. Nu zijn de verschillende vakjes allemaal een verschillende maat, en sommige midden patroontjes zouden wat verschoven kunnen, maar om nu de hele boel weer uit te gaan halen… Nee, zo gek ben ik ook weer niet!

Snuffelcursus part 4 final
Okay, so I said I’d wait with my darning exercises until I could discuss it with Tineke. But you know me and it kept on nagging me (*** why can’t I do that). And then Mary Corbett wrote a blog on darning in which she stated that it was easy and with links to a number of very beautiful medieval darning patterns. So I went back to my books to see if I really couldn’t figure it out.

My copy of Mary Thomas's Embroidery Book showed me a very simple way of covering a hole, basically by just weaving and only doing a single stitch through the fabric at the turning points. And Teresa de Dillmont showed me how I could do a damast repair. It was still tricky, and originally I started doing this one with dark and light blue, but that turned out to be very difficult to see. Even with the orange I needed to use my loupe, otherwise the blue threads got crossed.

And I couldn’t resist to stitch one of those pretty Egyptian patterns. In the end my square was filled in time for our last lesson. Had I known in advance exactly what I wanted to put into the square, I would have measured it a bit more carefully. Now most of the squares have a different size, and some of the patterns in the middle should be shifted a little bit, but to redo the lot…. I’m mad, but even I am not that mad!