Snuffelcursus deel 3

De derde les was het weekend voor kerstmis. Door mijn enthousiasme had ik me in de tijd vergist, en was ik ruim een half uur te vroeg, maar toch werd ik heel hartelijk ontvangen. Klaartje had het ook nog eens extra gezellig gemaakt met kerstschaaltjes waarbij de koekjes bij de koffie waren vervangen door kerstkransjes, en bij de thee kregen we chocolade Kerstmannetjes.

Nadat iedereen binnen was, en we weer uitgebreid alle lappen hebben kunnen bewonderen, gingen we aan de slag. We begonnen met Holbein borduren. Dit is een vorm van zwartwerk, waarbij de voor en achterkant exact gelijk zijn. Dit word gedaan met de holbein- of dubbele rijgsteek gedaan. Holbein borduren kan alleen als alle steken met het begin- of eindpunt verbonden is met de rest van het werk. Je moet er wel bij nadenken, zo moet je bij het aan- en afhechten goed opletten, niet alleen dat je ook aan de achterkant goed het patroon volgt, maar ook dat er geen gaatje in de lijn komt.

Bij ons huiswerk moesten we 1 vak vullen met Holbein patroontjes. Op internet zijn verschillende sites te vinden met patroontjes, zo komt mijn druif met blad bijvoorbeeld hier () vandaan. Vaak zijn “gewone” zwartwerk patroontjes met een enkele kleine wijziging ook om te zetten naar Holbein borduurpatronen. Ik vond dit vak erg leuk om te doen, en ik doe het niet gauw, maar deze keer laat ik zelfs mijn achterkant zien!

’S Middags na de soep hebben we ook gekeken naar het maken van hoekjes met behulp van een spiegeltje. Ook dit vond ik heel leuk om te doen. Ik heb een paar randjes van mijn Jan Houtman patronen genomen. Jan Houtman deed een hele hoop met randjes, maar ging zelden of nooit een hoekje om. Ik heb 1 symmetrisch patroontje genomen, en op twee verschillende plaatsen een hoek gemaakt (rechts boven en links onder). Daarna heb ik een bloemenrandje gekozen, en die eerst met de bloemen aan de buitenkant de hoek om gevouwen, en daarna met de bloemen naar de binnenkant. Tenslotte heb ik ook nog 1 simpel patroontje genomen, en die vier keer de hoek om laten gaan om een kader te maken. Omdat ik me door de ruimte liet dicteren waar de hoek moest komen, en niet door het patroon, kwam de hoek iedere keer iets anders uit, en de laatste hoek is dus ook niet netjes gespiegeld.

Snuffelcursus part 3.
The third lesson was the weekend before Christmas. Due to my excitement I had assumed the wrong start time, so I was more than half an hour early. Even so, I received a warm welcome. Klaartje had also made an extra effort to decorate with a hint of Christmas by using xmas dishes with xmas biscuits to go with the coffee, and chocolate santa’s with the tea.

Once everyone had arrived and we had had a chance to admire everyones work, we got back to business. This time we started with Holbein embroidery, also called double-runningstitch embroidery. This is a form of blackwork, where the front and back are the same. This is done with a double-runningstitch. This type of embroidery can only be done if all stitches are connected with either the start or finish to the rest of the work. It does require some concentration, for example you have to pay extra attention when starting or finishing a new thread, not only that you also adhere to the pattern on the back of your work, but also that you don’t get small holes in your line.

As part of our homework we had to fill one square with Holbein patterns. You can find various sites with Holbein patterns, my grape with leaf for instance can from here. “Normal” blackwork patterns can often be adapted with just one or two stitches to turn it into a Holbein pattern. This was a fun square to do, and I don’t often do this, but this time I am going to show you both front AND back!

After the soup, we also looked at how to turn corners using a mirror. This was fun as well. I picked a few edges from my Jan Houtman patterns. Jan Houtman used a lot of edges, but he hardly ever turned a corner. I took one symmetrical pattern, and made a corner in two different places (upper right and lower left). After that I choose a flower edge and first turned it with the flowers on the outside, and then I wanted to see what would happen if I put the flowers on the inside of the corner. Last, but not least, I took one simple pattern, and forced it four times around the corner, to make a frame. Because I let me be dictated by the space where the corner had to come, in stead of by the pattern, the corner turned out different each time, and the last is definitely not a mirror corner.