Vorig jaar vertelde ik al een keer over de 20 van Alphen (hier kunt u het teruglezen). Mijn beide kerels hebben toen de 2.5 km gelopen. Na afloop hebben ze toen allebei heel hartgrondig gezegd "dat was eens, maar nooit meer". Maar vorige maand kwam Chris toch weer thuis met een inschrijf formulier, en deze keer wilde hij de 5 km lopen. Ik heb tien keer gevraagd, weet je het zeker? Maar hij wist het inderdaad zeker.
Dus vanmorgen zijn we op de fiets gestapt, en heb ik hem bij de start afgeleverd. Ikzelf ben even na de start gaan staan, met de camera in de aanslag. Hij moest het rondje twee keer doen, en helaas heb ik hem beide keren niet gezien. Maar gelukkig stonden Opa en Oma halverwege, en hebben zij hem wel op de foto gekregen.
Volgens de voorlopige uitslag is hij 686e geworden, met een tijd van 31 minuten, 56 seconden. Ik neem mijn petje voor hem af.
My son, the sportsman
Last year I already told you about the 20 of Alphen (here you can read it again). Both of my boys ran the 2.5 km. Afterwards, they both declared "Once, but never again". But last month Chris came home again with the registration form, and this time he wanted to run the 5 km. I asked him over and over again, are you sure? But yes, he was sure.
So, this morning we got on our bikes, and I delivered him at the start. I posted myself along the route, just after the start, with the camera ready and waiting. He had to run the same round twice, and regretably, I didn't see him either time. But luckily Grandpa and Grandma were standing halfway, and they did manage to get a good picture of him.
According to the preliminary results, Chris was 686th, with a time of 31 minutes and 56 second. I admire him greatly for this achievement.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten